مرگ ملک عبدالله نشانه ای از نزدیک بودن ظهور

یکی از نشانه های روشنی که در روایات برای نزدیک بودن ظهور توسط ائمه اطهار نقل شده است ، مرگ حاکم حجاز که عبدالله نام دارد ، می باشد که بعد از او  تا ظهور حکومت عربستان  فرمانروای مشخصی نخواهد داشت و حاکمان چند روز و چند هفته یک بار عوض خواهند شد.

امام صادق در این زمینه می فرماید : هرکس برای من مرگ عبدالله را تضمین کند من ظهور قائم را برای او تضمین می کنم … همچنین از آن حضرت روایت شده است که : زمانیکه مردم در سرزمین عربستان در حال وقوف می باشند سواری با شتر سبک سیر به آنجا وارد می شود و مرگ خلیفه را خبر می دهد و با مرگ او فرج آل محمد و گشایش کار تمام مردم فرا می رسد .

آنگاه که مرگ عبد الله فرا رسد، مردم در جانشینى او نسبت به هیچکس به توافق نمى رسند و این جریان تا ظهور حضرت صاحب الامر همچنان ادامه مى یابد، عمر سلطنت هاى چندین ساله بسر آمده ، نوبت پادشاهى چند ماهه و چندین روزه فرا مى رسد. ابوبصیر مى گوید: پرسیدم : آیا این وضع به طول مى انجامد؟ فرمود: هرگز.و این درگیرى بعد از کشته شدن این پادشاه (عبدالله ) منجر به کشمکش بین قبیله هاى حجاز مى شود. ( بحار 52 ص 210 و 240 )

طبق روایات اسلامی، در آستانه ظهور امام مهدی (علیه­السلام)، بحران سیاسی و کشمکش بر سر حکومت در عربستان سعودی به حدّی می رسد که تعدادی از سران قبایل، شاهزاده­ها و پادشاه این کشور، کشته می شوند.

 بَزَنطی می گوید: امام رضا (علیه­السلام) فرمود: از نشانه های گشایش، حادثه ای است که میان دو حرم (مکه و مدینه) رخ می دهد. گفتم: آن حادثه چیست؟ فرمود: میان دو حرم شاخ به شاخ شدنی (درگیری ای) خواهد بود و فلانی از فرزندان فلانی پانزده رئیس قبیله را می کشد.

 (بحارالانوار، ج 52 ، ص 11_ 210، ب 25 ، ح 56)

 ابوبَصیر می گوید: از امام صادق (علیه­السلام) شنیدم که می فرمود: هر کس مرگ عبدالله را برای من ضمانت کند، برای او [ قیام] قائم را ضمانت می کنم. سپس فرمود: هر گاه  عبدالله بمیرد، مردم پس از وی بر کسی گرد نمی آیند و این از هم گسیختگی، اگر خدا بخواهد،   جز به دست صاحب شما به پایان نمی رسد و زمامداری چند ساله از بین می رود و حکومت چند ماهه و چند روزه فرا می رسد. گفتم: آیا این کار طولانی خواهد بود؟ فرمود: هرگز.

 (بحارالانوار، ج 52، ص 210، ب 25، ح 54)

 امام صادق (علیه­السلام) ، در بارۀ زمان و چگونگی اعلان خبر مرگ خلیفۀ عربستان سعودی، چنین می فرماید:

 در همان هنگام که مردم در حال وقوف در عرفات هستند، ناگاه سواری بر شتر ماده ای تیز پا نزدشان آمده ، آنان را از مرگ خلیفه ای آگاه می سازد که هنگام مرگش، گشایش آل محمد (صلی­الله­علیه­وآله) و گشایش همۀ مردم خواهد بود.

 (الغیبة ، ص 276، ب 14، ح 37)

 عرفات صحرایی در شرق مکه است که حاجیان بخشی از اعمال حج را در روز نهم ذی حجّه در آنجا انجام می دهند.مراد از «شتر مادۀ تیزپا» در این گونه روایات، خودروهای تندروی امروزی اند که سرنشینان را داخل شکمهاشان حمل می کنند.

 ابوطُفَیل می گوید: ابن کوّاء از امیر مؤمنان علی بن ابی طالب (علیه­السلام) در بارۀ غضب پرسید، فرمود: چه دور است غضب! مرگهایی خواهد بود که میان آنها مرگهایی است، و سوار بر شتر مادۀ تیزپا؛ و چیست سوار بر شتر مادۀ تیزپا ؟ [شتر ماده­ای که] درونش با بندهای پالانش درآمیخته است. آن سوار ایشان (مردم) را از خبری آگاه می­سازد، و آنان او را می­کشند. در آن هنگام، غضب خواهد بود.

 (الغیبة، ص 276، ب 14، ح 37)

 به گفتۀ یکی از دانشمندان معاصر، عبارت «[شتر ماده ای که] درونش با بندهای پالانش درآمیخته است» به این نکته اشاره دارد که وسیلۀ نقلیۀ مورد بحث، از جنس چهارپایان سواری نیست که بندهای نگه دارنده شان روی بدنشان بسته می شوند، بلکه از قبیل خودروهای سواری امروزی است که کمربندهای ایمنی آنها در درونشان قرار دارند.ظاهراً دلیل کشتن آورندۀ خبر مرگ خلیفه، چیزی جز محبوبیّت زیاد وی در میان مردم و ناخوشایندبودن شنیدن خبر مرگش نیست. بی­تردید آورنده خبر  از مخالفان خلیفه و شنوندگان خبر از طرفدارانش می باشند.

 با توجه به آشکارشدن بسیاری از نشانه­های ظهور امام مهدی (علیه­السلام) و بررسیهایی که نگارنده انجام داده است، چنین به نظر می­رسد مراد از عبدالله یا خلیفه­ای که طبق روایات اسلامی، اندکی پیش از قیام قائم (علیه السلام) می میرد، کسی جز ملک عبدالله، پادشاه فعلی عربستان سعودی، نیست که براثر اختلاف شدید و کینه جویی در میان خاندان سعود، کشته می­شود و با گسترش اختلاف در میان نیروهای سیاسی عربستان که عمدۀ آنها از قبایل آن سامان اند، و نیز بروز هرج و مرج در نظام بین الملل، حکومت این خاندان از هم می پاشد.